อยากเจอเหลือเกิน….คิดถึงจนแทบไม่ไหว
* ในค่ำคืนนี้มีดวงดาวนับพัน ที่ผมเฝ้ารอนั่นก็คือพระจันทร์
และยังไม่รู้ว่าต้องรออีกนานหรือว่าต้องรอให้ดาวมันเลือนหาย
ในค่ำคืนนี้ฉันยังคิดถึงเธอ ภาวนาว่าสักวันจะได้เจอ
ยังไงวันนี้ต้องพบกับเธอ เพราะไม่ได้เจอวันนี้คงหมดความหมาย...
ไม่รู้ว่าเธอกับฉันยังรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า เธอสบายดีมั้ยไอผมก็ไม่ได้ตามข่าวละ…
มันก็มีบางครั้งที่คิดถึงเธอ เมื่อตอนที่ดาวมันเต็มฟ้ามันคิดถึงเธอเหลือเกิน
โอ้เธอ…สบายดีมั้ยตอนนี้ เมื่อก่อนเราเคยเป็นแฟนตอนนี้เป็นได้แค่เพื่อนซี้
เธอไม่ต้องมาชี้ให้ฉันกลับไปทางเดิม เพราะฉันยังคิดถึงเธอ เธอคิดยังไงก็เชิญเลย เอ้..
แม่งโคตรคิดถึงเธอ เลยฝากไว้ในบทเพลง ถ้าเธอได้ฟังเพลงนี้เธอจะรู้สึกเหมือนเอง
ผมยังรออยู่ที่เดิมแม้วันเวลามันจะเดิน แม้โคตรคิดถึงเธอเหลือเกิน ผมเองก็คงต้องไปเติม
( * )
เริ่มต้นด้วยคำว่ารักจบลงด้วยคำว่าลา ตัวผมยังไม่ได้พักยังรอแม่นางกลับมา
ไม่ใช่ไม่รอก็เธอมันยังไม่พอ ให้ใจเธอไปเป็นกองแต่เธอก็เลือกคนอยู่ที่มอ
ผมยังรออยู่ที่เดิมอยู่ตรงนี้ ที่ผมทำผิดไปก็อยากจะบอก I’m sorry
ตอนเธออยู่กับผมแต่ดันไปPost Alone นี้ เจอกันข้างนอกเธอควรเดินออกไปให้ไกลลี้
มันอดไม่ไหว…รูปภาพเก่าเหล่านั้น ต้องทนให้ไหว…ความทรงจำเหล่านั้น
ต้องอดให้ไหว…เพราะเธอลืมมันไปแล้ว ไม่ใช่ว่าไหว…แต่ต้องทำว่าไม่เป็นไร
ถ้าเธอเริ่มเหนื่อยก็เดินเข้ามากอด ตัวผมก็พร้อมจะบอก
แม้ว่าวันนั้นเธอจะเป็นคนปล่อยให้ฉันหายไปแบบที่เธอเคยบอก
แต่ถ้าภาพตรงระเบียงที่เราเคยอยู่และมีดาวเป็นเพื่อนทุกคืน
ในห้องที่มันเงียบสงบมันยังเฝ้ารอวันที่เธอกลับคืน
และก็ยังรอคอยอยู่ตรงที่เดิมตรงนี้กับหัวใจที่เย็น
กลับมาเล่าเรื่องราวของเธอที่เจอในห้องแชทเก่าๆของเราที่เคย
แม้ว่าภาพวันวานมันยังคอยวนเวียนในคืนที่มีเพียงสองเรา
ค่ำคืนที่ต้องอยู่คนเดียวบรรยากาศรอบตัวก็เหลือเพียงแสงดาว
ถ้ามีอีกครั้งจะไม่ปล่อยเธอไป แต่ตอนนี้เธอเริ่มไกลเกินใจ
เหลือแค่ภาพเราสองที่เคยนอนทับกันมันโคตรทรมานแต่ไม่อาจกลับไป
จะดึงจะยื้อจะฉุดเธอไว้ แล้วตอนนี้เธอมีความสุขดีมั้ย
ผมผิดเองที่ดูแลไม่ได้พึ่งมารู้สึกตัวตอนที่มันเริ่มสายไป
( * )