ให้เวลาตัวเองได้บอบช้ำ บ้างก็ดี ให้เวลาผู้คนได้ตอกย้ำ บ้างก็ดี
วันนี้ฉันขอจมกับความขมขื่น วันนี้ให้น้ำตาอยู่เหนือสิ่งอื่น...ใด
ใยไม่ยอมรับความพ่ายเเพ้ ในวันที่ล้มลง ใยไม่ยอมรับการเปลี่ยนเเปลง ในวันที่เค้าเลือกไป
เมื่อทุก ๆ ทางมีเเต่ความช้ำใจ ไม่มีคำพูดคำลอบโยนใด ๆ มีเพียงฉันเอง
* เเละตอนนี้ ฉันเเบกรับเอาไว้ เเละจะไม่หนี จะโอบกอดมันต่อไป
เเละเก็บเอามาจุดไฟ เเละให้ควัน นำพาตัวฉันลอยขึ้นไป หนีความจริง จากใจช้ำ ๆ จากวันนี้ไป
ซ้ำ (*)