คงจะมีเป็นล้าน เหตุผล ที่ทำให้ฉันควรต้องไป บอกกับเธอว่ารัก แค่ไหน เหมือนเธอไม่ได้ยิน อยู่กันไปก็เหมือนถูกทิ้ง เหมือนกับคนไม่มีความหมาย ในแววตาที่ว่างเปล่า นั้น เก็บฉันไว้ที่ใด * ก็รู้ ควรต้องไป ยิ่งฝืน เท่าไรก็ยิ่งเหนื่อยใจ ตัวฉัน ต้องทำอย่างไร เมื่อเธอมา ยื้อฉันไว้ ด้วยคำเดิม ** เพียงเธอนั้นใช้แค่คำหนึ่งคำ รั้งไม่ให้ฉันไป ในใจก็รู้แค่คำหลอกลวง แต่ก็ยังไม่ไปไหน เจอคำว่ารักคำเดียวก็พัง ทำอะไร ไม่ได้ เธอทำให้ฉันยิ่งหนี เท่าไร ก็ยังวนที่เดิม เกลียดตัวเองที่ฝืนไม่ไหว ทั้งที่ใจนั้นแทบสลาย แต่จะให้ต้องฝืนจากไป ก็ทำไม่ได้ ( * , ** )