ได้มายืนมาเยือนถิ่นเมืองเหนือ ช่างงามเหลือเหนือคำที่เล่าขาน
ได้มาพบเจอเธอที่ริมน่าน เหมือนสายธารแห่งรักพัดพามา
เธอพาฉันท่องไปในความฝัน เธอพาฉันเที่ยวเมืองที่งามตา
ทำให้ฉันรักเธอ และรู้ว่า ไม่ขอลาจากเมืองน่านแห่งนี้
* จะกลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันอยู่ที่น่าน คิดถึงภาพวันวานวันที่ฉันได้พบกับเธอ
กลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันเฝ้าแต่เพ้อ คิดถึงเพียงแต่เธอ ฝากหัวใจไว้น่าน
อยากให้เธอช่วยรับหัวใจไว้ ฝากดูแลหัวใจไว้นานนาน
อยากกระซิบรักเธอเหมือนปู่ย่าม่าน ให้เป็นตำนานอยู่ที่น่านกับเธอ
( * )
( * )