เหมือนดังเพลิงแผดเผา
ให้เจ็บให้ร้าวฤทัยหนักหนา
อายแทบกลั้นอุราให้สิ้นใจตาย
แค้นในใจยิ่งนัก
ที่มอบความรักแล้วมาทำร้าย
ใจหนอใจผิดหวังชิงชัง
เมื่อความรักกลายเป็นแค้น
จากดวงใจไร้เดียงสา
กลับถูกตราหน้าให้พลาดพลั้ง
จากวันนี้ไม่มีแล้ว
จะไม่รักใครอีกครั้ง
อยู่รอดูเวรกรรม
อยากจะฝากรอยแค้น ที่มันแน่นอุรา
เพลิงเสน่หา ที่โหมกระหน่ำ
เคยทำใครเอาไว้ ให้อับอายเจ็บช้ำ
ต้องรับกรรม ให้สาสมใจ
เมื่อความรักกลายเป็นแค้น
จากดวงใจไร้เดียงสา
กลับถูกตราหน้าให้พลาดพลั้ง
จากวันนี้ไม่มีแล้ว
จะไม่รักใครอีกครั้ง
อยู่รอดูเวรกรรม
อยากจะฝากรอยแค้น ที่มันแน่นอุรา
เพลิงเสน่หา ที่โหมกระหน่ำ
เคยทำใครเอาไว้ ให้อับอายเจ็บช้ำ
ต้องรับกรรม ให้สาสมใจ
เจ็บเยี่ยงกัน ให้สาสมใจ