* มันไม่มีใครเข้าใจในสิ่งที่ฉันต้องเจอ ไม่มีใครรู้ว่ามันเจ็บปวดเเค่ไหน
ทั้งๆที่ฉันต้องยอมอะไรๆจนเก็บมาคิด ให้ฉันเป็นแบบนี้
ที่ร้ายก็มีเหตุผล สาหัสต้องโดนกระทำจนเจ็บ หัวเราะออกมาทั้งที่ฉันกำลังจะตาย
ความทรมาน มันคือความสุขใช่ใหม แต่ทำไมน้ำตามันไหลไม่หยุด
เป็นตัวตลก วางหมากให้เป็นคนแพ้ อ่อนแอและโดนกระทำ ไม่มีใครเข้าใจว่าต้องร้ายเพราะรับกรรม
ช้ำหนักเหลือเกินหัวใจ ดูถูกด้วยคำของใคร เจ็บปวดคือฉันใช่มั้ย
ไม่เป็นไร ฉันยอมโดนเกลียด ที่ตรงนี้ฉันไม่ควรจะอยู่ ควรเปลี่ยนตัวเองเพื่อหลีกหนีคำขู่
โดนฉีกหัวใจให้มันสลาย ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เธอยังอยู่
( * )
( * )