ร้องไห้พอแล้ว ไม่มีอีกแล้วน้ำตา...
ล่ะเธอเทิงตีเทิงฆ่า พอปานหมูปานหมา บ่เคยกล้าขึ้นเสียงใส่ ย่อนบ่อาจตัดใจ ให้อภัยทุกครั้ง
หวังวันหน้าว่าสิดี แต่ความเจ็บในครั้งนี้ มันสุดที่สิทนไหว อยากมีไผกะเชิญเลย น้องนี่เอ๋ยขอลาอ้าย...
ผู้ชายอย่างเธอ เลิศเลอจริงแท้แค่เปลือก ฉันผิดเองที่หลงเลือก เอาเปลือกของเธอมาชม
สุภาพบุรุษ แค่เพียงหน้าตาคารม จิตใจโสมมได้ชมแล้วก็ออกลาย
ไม่มีความหมาย อยู่ไปก็คงไร้ค่า ต้องรองรับคำด่า พูดจาเหมือนไม่ใช่ชาย
ข่มเหงผู้หญิง เก่งจริงลงมือลงไม้ เที่ยวนอนกับใคร โมโหใส่เมื่อเมียรู้ทัน
ทนอดกลั้น ย่อนว่าความฝันเว้าไว้กับพี่ ทนอดกลั้น ย่อนว่าความฝันเว้าไว้กับพี่
ชายแสนดีเทคแคร์ค่ำเช้ายาเหล้าบ่สน บัดผ่านพ้นไปบ่พอปี อยู่กินอิหลีจั่งได้มาเห็นฮู้
มีหลายชู้ไปมาบ่ข่าว การพนันและเหล้าเมาแล้วเที่ยวไหล...
บอกไว้ว่าถ้ามีเงินพอ ให้แม่และพ่อสู่ขอน้องก็ดีใจ
เพียงเช่าห้องพัก แต่น้องก็รักพี่ชาย เวลาผ่านไปทำไมพี่ร้ายเหลือเกิน
หมดเงินกลับมา พูดจาล้วนถ้อยคำหยาบ ออกไปเที่ยวสร้างภาพ จีบผู้หญิงทิ้งเมียหมางเมิน
ไปแทงสนุ๊ก คงแทงกันสุขเพลิดเพลิน เจ็บใจเหลือเกิน หลงเดินร่วมทางซาตาน
ความหวานเคยมีหมดเกลี้ยง ความหวานเคยมีหมดเกลี้ยง เหลือแต่เพียงความขมความขื่น
บ่ขอบืนต่อไปอีกแล้ว คือแก้วแตกสลาย เจ็บใจกายเพราะเจอชายเก๊ รักพังเพขอไปให้ม้ม
เหยียบใส่น้ำย่ำใส่ตมถมมันไว้....
