อ้ายคือผู้ชายคนแรก
ที่ให้กำลังใจอยู่
หากบ่มีอ้าย บ่ฮู้สิเป็นจังใด๋
อ้ายคือผู้ชายคนแรก
ที่ทำให้เหงาในหัวใจ
เมื่อยามห่างไกล
หัวใจยังคงคำนึง
ยามน้องหลับตาลง
ภาพยังคงติดตาบ่ลืม
บางครั้งต้องเหงาเศร้าซึม
เพราะคิดถึงอ้าย
ยามความเหงาประดัง
นั่งกอดเข่าฮ้องไห่
ไกลห่างกันเพียงใด
น้องยังบ่ลืม
ต้องห่างกันไกล
หมดทั้งดวงใจ
น้องอยู่กับอ้าย
จะเหงาเพียงใด
แต่บ่มีใครได้ใจน้องหนา
นับแต่วัน ที่จากอ้ายมา
ฝากกับฟ้าส่งใจไปเคียงข้าง
รักบ่มีวันจาง ผู้ชายคนแรก
ต้องห่างกันไกล
หมดทั้งดวงใจ
น้องอยู่กับอ้าย
จะเหงาเพียงใด
แต่บ่มีใครได้ใจน้องหนา
นับแต่วัน ที่จากอ้ายมา
ฝากกับฟ้าส่งใจไปเคียงข้าง
รักบ่มีวันจาง ผู้ชายคนแรก.
รักบ่มีวันจาง ผู้ชายคนแรก
