เธอมัวแต่มองแต่คนข้างนอก คนนั้น จนลืมอะไรไปรึเปล่าว่ามีฉัน...
หรือฉันนั้นมีตัวตน เฉพาะเวลาที่แสงตะวันลับฟ้าไป เวลาที่มีแสงไฟกระทบผ่าน
เธอเก็บฉันไว้ตรงไหน เป็นตัวสำรอง...รองจากใคร เธอรู้ดี.. แก่ใจอยู่แล้ว
ทุกทีที่มาหากัน ก็จะเอาน้ำตามาฝากกัน สำหรับเธอ...ฉันคงมีค่าก็ตอนนี้
* เธอรู้ดีแก่ใจ...เธอรักใคร... อย่ามาหลอกลวงกันให้รอ ให้ฉันบ้าอยู่ฝ่ายเดียว...
** ในใจเธอมีแต่เขา เธอรู้ดี เธอมาหลอกลวงกัน มารั้งให้ฉันรอ ให้ฉันบ้าอยู่ฝ่ายเดียว
อยากรู้จังใจเธอ ทำด้วยอะไร
คนๆ นึง ต้องทน ต้องทุกข์ต้องทรมาน กับคำลวงๆ ว่ามีใจ มารั้งให้รอมันก็รอ ไร้เหตุผลสิ้นดี
แต่ทรมานเหมือนเดิม แต่พอฝนจาง...นางก็หาย
ศาลาริมทาง มันหมดความหมายอีกแล้ว
( * , ** )
พอฝนจาง นางก็หาย... ไม่มีน้ำตา เธอไม่มา...
พอฝนจาง นางก็หาย... ไม่มีน้ำตา เธอไม่มา...