ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่ไหว
ร้องไห้จนฟูมฟายทำให้เธอรำคาญใจ
เก็บอาการไม่อยู่
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่อยู่
เกินที่มันจะทนดูอย่างนั้นโดยไม่เสียใจ
ฉันควรดีใจใช่ไหม
ที่เห็นเธอนั้นมีความสุข
อยู่กับเขาคนนั้นคนนั้นที่เธอ
บอกว่ารักเขาทั้งหัวใจ
นั่งมองดูเธอและเขา
ช่างเหมือนในวันนั้นของสองเรา
เธอมีคนรักและห่วง
เขารักและห่วง และเขาหวงเธอทั้งหัวใจ
แต่ทำไมน้ำตาของฉัน
มันจึงไหลออกมาไม่รู้ตัว
เพราะอะไร นี่ฉันดีใจจนร้องไห้
หรือฉันเสียใจ
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่ไหว
ร้องไห้จนฟูมฟายทำให้เธอรำคาญใจ
เก็บอาการไม่อยู่
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่อยู่
เกินที่มันจะทนดูอย่างนั้นโดยไม่เสียใจ
แต่ทำไมน้ำตาของฉัน
มันจึงไหลออกมาไม่รู้ตัว
เพราะอะไร นี่ฉันดีใจจนร้องไห้
หรือฉันเสียใจ
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่ไหว
ร้องไห้จนฟูมฟายทำให้เธอรำคาญใจ
เก็บอาการไม่อยู่
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่อยู่
เกินที่มันจะทนดูอย่างนั้นโดยไม่เสียใจ
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงเอาไว้ต่อไปไม่ไหว
ร้องไห้จนฟูมฟายทำให้เธอรำคาญใจ
เก็บอาการไม่อยู่
ขอโทษที่ฉันเก็บซ่อน
ความเป็นจริงที่ใครต่อใครไม่รู้
เกินที่มันจะทนดูอย่างนั้นโดยไม่เสียใจ