ที่ฉันขอ ไม่ให้เธอจากไปไหน เพราะฉันคงทนไม่ไหว แต่เธอก็ยังจะไปจากฉัน
เหมือนรัก ที่ต้องถูกประหาร มันเจ็บและทรมาน ต้องใช้เวลากว่าจะจางหายไป
* เธอคง รู้วันวานที่ฉันต้องเจ็บ และต้องทน เพื่อจะยังมีเธอต่อไป
แต่เธอ ยังเฉยชินชาทุกวัน จากคนเคยรักกัน กลับไม่มีเยื่อใย
** เมื่อคนหมดใจความรักได้ตายจากไปช้าๆ ฉันไม่ใช่นาฬิกา เธอปล่อยเวลาผ่านมามากไป
หมดใจต่อกัน ความรักไม่มีทางเติมในใจ ฉันรอซักคนเพื่อจะเริ่มใหม่ มันหมดเวลากับคนที่ตาย
ไปจากความรักดีๆ
ที่ขอ ฉันให้ลบให้ลืมวันนั้น ฉันก็ยังเป็นฉัน แต่รักของเราไม่ใช่อย่างเคย
เหมือนฉัน ที่เคยถูกเมินเฉย ความเจ็บที่เธอละเลย มันข้ามเวลากลับมาเป็นของเธอ
( * , ** )
