เหมือนคนที่หลงทาง เมื่อโลกทั้งใบมันเปลี่ยนไป
เหมือนคนไม่เหลือใคร โลกเดิมต้องทิ้งไว้อยู่ข้างหลัง
*แต่ฉันยังมีความหวัง ก็เพราะฉันยังมีเธอข้างข้าง
คอยเป็นทุกอย่าง ให้ยังอบอุ่นหัวใจ
**ไม่รู้ว่าเป็นลิขิตจากฟ้า หรือความปรารถนาของพระจันทร์
ที่ได้กำหนดไว้ให้เราพบกัน ทั้งทั้งที่มันห่างไกล
ข้ามวันและคืนข้ามห้วงเวลา เพราะว่าโชคชะตาให้มาชิดใกล้
สิ่งที่เคยตามหาว่าอยู่ที่ไหน อีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ ของฉันก็คือเธอ
ฉันยังไม่รู้เลย ว่าวันพรุ่งนี้เป็นอย่างไร
เรื่องราวอีกมากมาย ฉันจะต้องเสียใจอีกกี่ครั้ง
(ซ้ำ*/**)
