เนิ่นนานเท่าไหร่ ที่เธอแบกปัญหา แอบรอยน้ำตา ในอารมณ์ที่ดูไม่สดใส
ยิ้มทั้งที่ใจ อยากจะตะโกนว่าทนไม่ไหว แต่กลัวว่าใครจะมาซ้ำเติม
* เริ่มที่ลืมตาก่อนไหม และมองดูว่าใครนั้นยังอยู่
ก็ฉันไม่เคยเปลี่ยนไป ก็ฉันที่ยังห่วงใย แต่เธอแค่ยังไม่รู้
** ฝ่าเมฆหมอกขาว อาจเจอดวงดาว ฝ่าความปวดร้าว คงเจอสักคนที่จริงใจ
อยากที่จะวัด จะเหวี่ยงความทรงจำที่ไม่ดีกับฉันไหม
ถ้าคิดว่าพร้อมก็ลุยเข้าไปในหมอกขาว ให้เจอดวงดาว ให้รู้ว่าฉันจริงใจกับเธอมากเท่าไหร่
อยากที่จะรัก จะส่งใจที่เธอเจ็บมาให้ฉันไหม ถ้าคิดว่าพร้อมแล้วลุยมันไปด้วยกัน
คิดมากทำไม ทุกสิ่งผ่านไปแล้ว ก็เป็นเมื่อวาน ทำยังไงก็คืนกลับไม่ไหว
ร้องไปให้ตาย ก็มีแต่จะทำให้เปลืองหัวใจ สุดท้ายก็วนกลับมาที่เดิม
( * , ** )
( * , ** )
