สาย สายลมพัดแผ่วเบา. ใต้ร่มไม้ ชื่นกลิ่นไอเมฆหมอกบาง
เมฆหมอกบางหายไป แสงแดดเริ่มส่อง ผ่านมาที่เเววตาของเธอ เพื่อตื่น
กลีบดอกใบแย้มบานสะพรั่งยามเช้า พยุงกายลุกขึ้นนั่งจากเตียง
เผื่อพรุ่งนี้ที่ยัง ต้องค้นหาตัวเอง
เหลือบมองมาหน้ากระจกใส สีสันสะท้อนแสงละมุนละไม
ขอบตาดำย้ำเตือนเรา เกือบหมดเเรง
( ซ้ำทั้งหมด )
