นั่งตรงนี้ มองฟ้าไกล ใจก็นึกย้อนไปวันนั้น
ตั้งใจมาตามหาฝัน ต้องจากบ้านมานานหลายปี
แต่ความฝันยังเป็นฝัน มันยังไม่เป็นจริงสักที
คำว่าได้ดี ถึงตอนนี้นับว่าอีกไกล
แต่ทนไว้เงยหน้าไว้ ไม่ยอมให้น้ำตาหยดมา
ท่องเอาไว้คำสัญญา ว่าจะทำให้แม่ภูมิใจ
พูดซ้ำซ้ำว่าต้องไหว สู้ต่อไปต้องสู้ต่อไป
เมื่อยังหายใจ ก็ต้องถือว่ายังไม่แพ้
อยู่เมืองกรุง เมืองฟ้า ในฐานะคนมาอาศัย
ก็ไม่รู้เมื่อไร จะได้กลับคืนบ้านเรา
อดทนรอนะแม่ ฝันคงเป็นจริงสักคราว
จะไม่เอาคำว่าแพ้ กลับไปให้แม่ผิดหวัง
เมื่อคิดถึงแม่ทุกครั้ง ก็เติมหวังเติมแรงให้ใจ
ให้ความทุกข์เล็กลงไป
ความเข้มแข็งแทนความอ่อนแอ
ต่อให้ล้มสักกี่ครั้ง ความตั้งใจไม่เคยเปลี่ยนแปร
ลูกคนนี้แค่ อยากเลี้ยงแม่ให้สบาย
อยู่เมืองกรุง เมืองฟ้า ในฐานะคนมาอาศัย
ก็ไม่รู้เมื่อไร จะได้กลับคืนบ้านเรา
อดทนรอนะแม่ ฝันคงเป็นจริงสักคราว
จะไม่เอาคำว่าแพ้ กลับไปให้แม่ผิดหวัง
ต่อให้ล้มสักกี่ครั้ง ความตั้งใจไม่เคยเปลี่ยนแปร
ลูกคนนี้แค่ อยากเลี้ยงแม่ให้สบาย
อยู่เมืองกรุง เมืองฟ้า ในฐานะคนมาอาศัย
ก็ไม่รู้เมื่อไร จะได้กลับคืนบ้านเรา
อดทนรอนะแม่ ฝันคงเป็นจริงสักคราว
จะไม่เอาคำว่าแพ้ กลับไปให้แม่ผิดหวัง
