เดือนหงาย ฮืมม แนมเห็น แต่ไกล
ใจหาย ฮืมม เจ้ามา กับไผ
เผิ่นมาคุย หรือเจ้าจงใจ ควงบ่าวบ้านใด๋ ออกมาตำตาให้เห็น
เอ่อไหล ฮืมม ในตา ของอ้ายเอ่อล้น
ไปซะ แม่หน้ามน บ่ต้องย่านดอกสายตาคน แนมอ้ายส่ำหมา
ร่วงรินไหล รดน้ำตา คนที่มันไร้ค่าจั่งอ้าย สมควรต้องอยู่คนเดียว
* เพ็ญเดือนสิบสอง บ่แม้นมื้อกระทงหลงทาง
เป็นมื่อใจอ้างว้าง มื้อฮักเพม้าง มื้อนางเปลี่ยนใจ
เป็นมื้อน้องถิ่มอ้าย มื้อเจ็บแป๋ตาย มื้อเจ้ามีใหม่
มื้อที่คนรอคืออ้ายเสียใจ มื้อนี้เปลี่ยนไปกระทงหลงคู่
( * )
ลมหนาว ซูนใจ มาซ้ำมาเติมหัวใจ จั่งแม่นคักหลาย
ในคืนนี้ อ้ายเดียวดาย ท่ามกลางเปลวเทียนแสงไฟในคืนมืดมน
อย่าคิดหลาย บ่ต้องกลัว อย่างน้อยๆกะมีเสียงหัว กลบเกลื่อนเสียงไห้
( * )
