ไปหมดแล้ว ศักดิ์ศรีของฉัน วันที่เธอจากไป
กี่ครั้งที่เคยทะเลาะ เคยมองเธอวุ่นวาย ทนไม่ไหว ท้าให้เราเลิกกัน
จากเคยมองเธอ เป็นของตาย แค่บีบคลาย ก็อยู่ในอุ้งมือ
แต่เมื่อเธอเดินไป พึ่งพบเรื่องจริงสุดช้ำก็คือ คนที่เจียนตายกลับเป็นฉันเอง
* ก็ใครที่เลิกเอง แล้วดันมาเศร้าเอง ไหนใครที่ทำเก่ง ออกปากไล่เธอทุกที
พึ่งรู้วันนี้ว่าโคตรอ่อนแอ
ก็ใครที่หยิ่งเอง แล้วดันต้องเจ็บเอง สุดท้ายคนที่ดูเหมือนไม่แคร์
ข้างในกลับแพ้ ยับเยินจริงๆ
ซึ้งใจแล้ว กับความเปลี่ยวเหงา นอนปวดร้าวทุกวัน
ปาดน้ำตาในส่วนลึก คนสำนึกไม่ทัน ก้มหน้ารับ ไม่มีคำแก้ตัว
แต่เมื่อเธอเดินไป พึ่งพบเรื่องจริงสุดช้ำก็คือ คนที่เจียนตายกลับเป็นฉันเอง
( * )
ก็เรามันหยิ่งเอง ก็เลยต้องเจ็บเอง สุดท้ายไม่มีไม่เหลือคนแคร์ ศักดิ์ศรีขี้แพ้ น่าอายจริงๆ...