ธรรมดา ก็ธรรมดา เธอยังไม่ชิน
คนเพิ่งโดน เพิ่งโดน
อีกคนหนึ่งคนทิ้งไป
ฉันเข้าใจ ก็ฉันเข้าใจ
มันเจ็บเท่าใด
และก็รู้ ใครมันจะพูดยังไง
ปลอบใจคำไหนเท่าไหร่
ก็ไม่สน ไม่ฟัง ช่างชีวิตมัน
ใครจะมา และใครจะไป
เธอก็ไม่แคร์ ใช้ชีวิต
อย่างคนไม่มีชีวิตชีวา
ฉันเข้าใจ ก็ฉันเข้าใจที่หลั่งน้ำตา
และก็รู้ ใจมันจะคิดขนาด
ขาดใครคนนั้น เมื่อไหร่
ก็ไม่รู้ ว่าควรจะเดินไปทางใด
(ไย ไย ไย ยา)
อยากบอกเธอแค่เสียการทรงตัว
ที่เธอกลัว เรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา
อีกไม่นานหายเอง
ธรรมดา ก็ธรรมดา ฉันก็แทบตาย
ฉันก็เคย ก็โดน
อีกคนหนึ่งคนทิ้งไป
ฉันก็คิด
และฉันก็เคยรู้สึกเหมือนเธอ
ฉันเลยรู้ เพียงในวันนี้ทนเจ็บ
และมันจะไปถึงขั้นหนึ่ง
ที่ไม่รู้ ต้องมีน้ำตาให้ใคร
ฉันก็รู้ และฉันก็รู้ ว่ามันไม่ง่าย
ก็เข้าใจ ไม่เจอก็ไม่มีทางเข้าใจ
แค่จะขอ อะไรที่เธอจะตัดสินใจ
คิดเอาไว้ ว่ามีคนที่รักที่ห่วง
และแคร์เธอนั้น เท่าไหร่
และฉันก็เป็นคนนึงไม่เคยไกล
(ไย ไย ไย ยา)
อยากบอกเธอแค่เสียการทรงตัว
ที่เธอกลัว เรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา
อีกไม่นานหายเอง
อยากบอกเธอแค่เสียการทรงตัว
ที่เธอกลัว เรื่องธรรมดา
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา
อีกไม่นานหายเอง
อยากบอกเธอแค่เสียการทรงตัว
อยากบอกในฐานะเคยเจอมา
อีกไม่นานหายเอง