สุดสายตา ที่ฉันมองเห็น
นั้นไม่มีผู้ใด เคียงข้างกายในวันสับสน
สุดท้ายก็มีฉัน
แหงนมอง ไม่มีดาวดวงใด
ส่องแสงมา แค่เพียงรำไร
เมื่อหนทางอ้างว้าง และยังยาวไกล
ไม่เห็นใคร สักคน
มีไหม มีไหม ใครสักคน
ที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้
มีไหม มีไหม ใครสักคน
สับสนและทนอยู่อย่างนี้
สุดสายตา ที่แค่มองเห็น
ฉันนั้นเป็นผู้ใด
แต่สายตา ที่ฉันมองเห็น
สุดท้ายไม่มีฉัน
แหงนมอง ไม่มีดาวดวงใด
ส่องแสงมา แค่เพียงรำไร
เมื่อหนทางอ้างว้าง และยังยาวไกล
ไม่เห็นใคร สักคน
มีไหม มีไหม ใครสักคน
ที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้
มีไหม มีไหม ใครสักคน
สับสนและทนอยู่อย่างนี้
แหงนมอง ไม่มีดาวดวงใด
ส่องแสงมา แค่เพียงรำไร
เมื่อหนทางอ้างว้าง และยังยาวไกล
ไม่เห็นใคร สักคน
มีไหม มีไหม ใครสักคน
ที่รู้ว่าฉันอยู่ตรงนี้
มีไหม มีไหม ใครสักคน
