ถามว่ารักแค่ไหน…นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้…
ลมหายใจที่มีอยู่…คือความคิดถึงจากฉัน…
ถามจะเจ็บแค่ไหน…หากเธอไปรักใครสักวัน…
ก็ลองนับดูสายฝนนั้น…นั่นคือน้ำตาจากใจ…..
* ก็เลยอยากให้รู้…ก็เลยอยากให้เห็น…ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้…
เพราะโลกนี้มีเธอ…เพียงคนเดียว…ฉันจึงเสียเธอไม่ได้…
ถ้าเธออยากทำร้าย…ก็เชิญ…แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน…
นึกเสียว่าสงสาร…อย่าลงทัณฑืด้วยการลาจาก…*
ถามกันสักกี่ครั้ง…ก็ยังบอกเธออย่างนี้…
ฟ้าทุกวันเปลี่ยนสี…แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ… (ซ้ำ *)
นึกเสียว่าสงสาร…อย่าลงทัณฑืด้วย คำว่า…ลาก่อน…