ก็พอจะรู้อยู่ ฉันคิดอยู่ ว่ากลับไปไม่ได้หรอก
กำลังจะทักอยู่ จะพูดอยู่ ว่าเธอสบายดีมั้ย
* จากวันนั้นไม่เจอตั้งนาน พอได้พบกลับเหมือนเมื่อวาน
ความรู้สึกไม่เคยจาง และเลือนลางหายไปไหน
เป็นเพราะฝนพาเธอมา เจอกับฉันใต้หลังคา อยากจะหยุดช่วงเวลา โปรดอย่าพาเธอไปไหน
** แต่ก็รู้...อีกกี่ครั้งก็เหมือนเดิม(เป็นเพราะฉัน) ฉันรู้....กลับไปไม่ได้แล้ว
อันที่จริงฉันนั้นก็อยากจะถามว่า เธอนั้นอยากจะกลับมาหาฉันบ้างรึป่าว
เธอคิดถึงเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกัน เธอยังจำมันได้มั้ย
ถ้าหากเธอนึกไม่ออก เดี๋ยวฉันจะบอก ฉันคิดตลอด
แม้เธออยู่ไกลสักเพียงไหน ความทรงจำไม่เคยหาย
แต่ก็รู้อยู่ สิ่งที่ฉันทำ มีโอกาสสักกี่ครั้ง ฉันก็ยังทำมันซ้ำ
งั้นก็ไม่เป็นไร ไม่ทักดีกว่า เพราะฝนก็เริ่มซา อีกไม่นานเธอก็ไป
( ** , * )
