เนิ่นนานจนแสนนาน กับความรักในวันเก่า
ที่เราทั้งสองได้เคยมีด้วยกัน
เรื่องราวที่สวยงาม ความสุขนั้นฉันยังจำ
ราวกับภาพนั้นเพิ่งเกิดขึ้นวันนี้
เมื่อจักรวาลของเราต่างกัน
ฉันก็ควรที่จะยอมรับ
แต่ความเป็นจริงของใจ ยังคงรักเธออยู่
แล้วฉัน ต้องทำอย่างไร
ฉันควรจะรอเธออยู่อย่างนี้
หรือว่าฉันไม่ควรที่จะคิดถึงเธอ
ก็ใจหนึ่งไม่อยากรักเธอ
แต่อีกใจหนึ่งยังคงเพ้อทุกคืน
ฉันควรจะรอเธอต่อไปไหม
ขอดวงดาวได้โปรดเถอะช่วยฉันที
แต่จะรักเธอมากแค่ไหน สุดท้ายในใจก็ยังรู้ดี
ว่านาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้
แม้แต่นาซ่าก็ไม่อาจพาเขากลับมา
ก็เพราะเขานั้นเหมือนดาวหางแวบเดียวก็ผ่านไปลับตา
แต่เธอยังคงภาวนา อ้อนวอนกับดาวดวงดารา
ให้เธอนั้นข่มตาหลับลงแล้วพบกับเขายามนิทรา
ฉันบอกว่าพอเถอะ ทำอย่างนั้นก็ไม่มีประโยชน์
มันผิดที่เขาไม่ได้ผิดที่เธอ อย่าโทษตัวเองเลยได้โปรด
อาจเป็นเพราะเขานั้นไปหลงรักดาวพลูโต
เขาเลยไม่อยู่ในโลกตามทฤษฎีนิวตัน หรือกาลิเลโอ
เมื่อจักรวาลของเราต่างกัน
ฉันก็ควรที่จะยอมรับ
แต่ความเป็นจริงของใจ ยังคงรักเธออยู่
แล้วฉัน ต้องทำอย่างไร
ฉันควรจะรอเธออยู่อย่างนี้
หรือว่าฉันไม่ควรที่จะคิดถึงเธอ
ก็ใจหนึ่งไม่อยากรักเธอ
แต่อีกใจหนึ่งยังคงเพ้อทุกคืน
ฉันควรจะรอเธอต่อไปไหม
ขอดวงดาวได้โปรดเถอะช่วยฉันที
แต่จะรักเธอมากแค่ไหน สุดท้ายในใจก็ยังรู้ดี
ว่านาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้
นาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ไหว
ว่านาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้
