* ฝากดาวหอบรักไป ขอเธอจงรับมัน ถ้ายังรักกันช่วยตอบกลับฉันด้วยความคิดถึงที
แม้เราอยู่แสนไกล ห่างกันเป็นแสนปี ฝากดาวคืนนี้หอบใจที่มีเอาไปให้เธอ
จะให้มันหล่นลงมาเจ้าดวงดาราฟังข้าเถอะซักครั้ง หอบคำว่ารักที่อยากให้เธอได้ฟัง
เธอยังเป็นรักจริงอีกหิงที่ข้าหมายปองอยู่
อยากจะรู้เธอเป็นอย่างไรคิดถึงฉันไหมตอนเขาไม่อยู่
จูบของฉันยังหวานอยู่ไหมที่ฉันฝากไว้ริมฝีปาก You
ฉันยังจำเรื่องราวเหล่านั้นที่ผ่าน เป็นหนังสือที่อ่านวนอยู่ซ้ำๆ
แม้ว่าปกหนังสือเล่มนี้เริ่มขาด ฉันก็ยังจะอ่านมันไปทุกวัน
เหมือนว่าทุกๆ วันนี่ฉันต้องยืนมองดาว ส่งข้อความคิดถึงไปร้อยเรียงสุขสกาว
Baby You my Forget Me Now แต่ฉันจะขอรักเธอจวบจนนภาสิ้นแสงดาว
( * )
ก็พอเข้าใจว่าเธอคงไม่ต้องการ แล้วก็รู้ดี คงไม่ต้องพยายาม
จากคนสำคัญก็กลายเป็นคนเมื่อวาน จากเป็นคนสำคัญก็กลายเป็นเค้าคนนั้น
ต้องเจ็บมากี่ครั้ง (ต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง) เธอไม่เคยจะจำ (เธอไม่เคยจะจำ)
ต้องเจ็บต้องทนมันอยู่อย่างงั้น ทำที่เธอนั้นโดนกระทำ กับคำว่ารักที่เขานั้นพูดให้เธอฟัง
เธอยังคงรักฉันเหมือนเดิมใช่ไหม แค่หวังว่าเธอไม่ลืมสัญญาที่เคยให้ไว้
อย่าให้ความสัมพันธ์มันเปลี่ยนเพราะความห่างไกล นาฬิกามันหมุนเวียนแต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ
ทำได้แค่นอนเพ้อคิดถึงเธออย่างนั้น ถึงแม้จะพบเจอเธอได้แค่ในความฝัน
ฝากดาวดวงนั้น ช่วยฉันที ส่งความคิดถึง ที่ฉันมีให้เธอ
( * , * )