หลายครั้งที่เคยเหนื่อย หลายครั้งที่เคยเจ็บ
กับความจริงที่เกินรับไหว
ท้อแท้ไม่มีหยุด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะผ่านพ้น
*หากใครเบื้องบนกำหนดลงมา
ก็ไม่มีปัญญาจะห้ามอะไรไหว
ได้แต่ยอมทนให้ผ่านมันไป จะเป็นอย่างไรไม่รู้เลย
ก็สวรรค์ไม่มีตา ปล่อยฉันให้ทนปวดใจ
ให้ต้องหวั่นไหว ให้ทรมาณ
ทุกครั้งที่ใจเหนื่อย ทุกครั้งที่ทนเจ็บ
ความปวดร้าวมันอยู่ข้างใน
อยากขอใครสักคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่หัวใจจะพบ
(ซ้ำ*)
**ก็สวรรค์ไม่มีตา ปล่อยฉันให้ทนปวดใจ
ให้ต้องหวั่นไหว ให้ทรมาณ โว
จะมีบ้างไหม คนที่จะเข้าใจ
ไม่ต้องเลิศต้องเลอต้องดีเหนือใคร
อยู่เคียงข้างกันตรงนั้น ใครคนนั้นนั้นอยู่ที่ไหน
โว้....
(ซ้ำ **,**)