อยู่คนเดียวในห้องที่ว่างเปล่า พยายามไม่คิดทุกเรื่องราว เเต่ให้ทำยังไงก็ทำไม่ได้เลย
ในเมื่อเธอบอกเขาว่าดีกว่า มันก็ควรจะสมน้ำหน้า ผิดเองที่ไปรัก ไม่ควรไปโทษใคร
ไม่โทษเธอ ฉันเข้าใจ ไม่เป็นอะไร
* หากจะไปกับเขาฉันเองก็คงไม่รั้ง ต่อให้ดีเเค่ไหนก็ไม่ใช่คนในฝัน
อย่างเขาที่ต้องการ ฉันก็รู้ตัว ว่าคงสู้เขาไม่ได้
ไม่มีสิทธิ์ไปหวังไม่มีโอกาสสักครั้ง ก็ไม่ควรไปรักเธอตั้งเเต่ในวันนั้น
ถ้ารู้ว่าตอนจบ จะเป็นฉันเองที่เสียใจ ไม่ควรไปรักเธอเลยดีกว่า
ไม่ต้องมาทักผมตอนที่เราเดินผ่าน ตอนที่เดินถ้าเราไม่พบกันเลยจะดีกว่า
คงจะดีถ้าในวันนั้น ฉันไม่โดนเธอตกเป็นจำเลย เธอเป็นผู้คุมกฎ เเค่ที่ขออย่างเดียวอย่าโกหก
ไม่อยากเห็นเธอเป็นผู้ร้ายในตอนจบ โหย.. หากว่าเจอกันอีกครั้ง
ให้เก็บเรื่องราวไว้ในฝัน เเค่เท่านี้ก็พอใจเเล้ว เเละหากเธอไปกับเขา
( * , * )
ยามราตรีมันช่างเเสนเงียบงัน เวลานาทีที่เราต้องลากัน ลืมวันเดือนปีตอนที่ได้เจอกัน ที่เดินจูงมือไม่มีเธอข้างกัน (2รอบ)
