จังบ่ เจ็บบ่ จื่อบ่ หลาบบ่ใจ
จั๊กเทือ ที่เขาคืนมาแล้วกะไป พอตั๋วใจ ให้มีน้ำตา
แค่เจ้ามานั่งฮ้องไห่ ฟูมฟายบอกถืกเขาเฮ็ดให้หมอง
อ้ายกะห่าวด่องๆ ฟ้าวเข้าไปเช็ด ฮอยน้ำตา
แค่เขามาง้อเจ้ากะไป สุดท้ายอ้ายมันกะส่ำหมา
จังบ่ใจ เจ็บบ่ละ สุดท้ายต้องมานั่งสมน้ำหน้าเจ้าของ
* อย่าสิจื่อเด้อใจ อย่าสิจื่อเด้อใจ บืนฮัก เข้าไป เข้าไป
ให้มันตายคาหม่อง เขาบ่เคยสนใจ ยังฮักเขาหลาย โอ๊ย งึดสมอง บ่เคยสิโตนเจ้าของ
ว่าสิเจ็บสิตาย
** ฮักหลาย มันเจ็บหลาย กะฮู้อยู่ แต่บ่ฮู้ สิเซาฮักได้จังใด๋
เหลือใจหลาย ที่ลืมเจ้าบ่ได้ ขั่นตัดใจบ่ไหว กะฮักให้ตายสาใจ อย่าสิจื่อ
( ** , * )
อย่าสิจื่อเด้อใจ อย่าสิจื่อเด้อใจ ยังฮักเขาหลาย โอ๊ย
อย่าสิจื่อเด้อใจ อย่าสิจื่อเด้อใจ โอย เจ็บจนฮอดมื้อตาย โอ๊ย กะอย่าสิจื่อ