โทรหาแนเด้อ จำเบอร์โทรอ้ายได้บ่ อ้ายสิเฝ้ารอ เจ้าโทรหาเวลาเลิกงาน
มีเรื่องเว้านำ อยากคุยสองคนเท่านั้น วันก่อนที่เราพบกัน คนหลายอ้ายเว้าบ่ได้
เชื่อใจแท้เด้ จึงเทใจคบเรื่อยมา เป็นคู่ปรึกษา คอยปรับทุกข์เวลาวุ่นใจ
ให้ฮู้ไว้เด้อ เจ้าคือหนึ่งเดียวของอ้าย ถึงตัวทำงานห่างไกล แต่ใจฮักตามเป็นเงา
เบอร์เก่าเวลาเดิม ช่วยเติมเสียงให้ได้ยิน เป็นวิตามิน สร้างภูมิคุ้มกันความเหงา
บ่ได้ฟังเสียง คือจั่งบ่ได้กินข้าว คึดฮอดบวกกับความเหงา นั่งเฝ้ามือถือคือบ้า
* โทรหาแนเด้อ กดเบอร์ที่ใจเฝ้าจำ มีผู้อยู่นำ ย้านเจ้าทำเป็นลืมเวลา
มีเรื่องอยากถาม เก็บไว้นานย่านใจอ่อนล้า เอาไว้บาดเจ้าโทรหา ค่อยปรึกษากันสองคน
** ถึงตัวสิห่างกันแสนไกล ก็ยังฝากหัวใจ ไว้กับฮักของเฮานั่น
บ่เคยคิดสิมีใหม่ บ่ให้อ้ายต้องคิดหวั่น ว่างจากงานแล้วสิรีบโทรหา โอ... (เด้ออ้ายเอย )
( * , ** )
โอ... นัดมื้อ...พ้อกัน