โหยหาฮักเอยที่เคยดี มื้อนี้บ่มีอยู่จังใด๋ ให้ชินกับฮักแล้วจากไป สิเฮ็ดจังใด๋ ไปบ่เป็น
ฟ้าเอ๋ยมีไว้เฮ็ดหยัง หากเจ้าบ่นั่งเบิ่งดาวนำกัน
บ่มีกะได้ปากซอยตรงนั้น หากเจ้าลืมวัน เคยเทียวร่วมทาง
มีไว้เฮ็ดหยังถนน หากเจ้าบ่สนมาเดินเคียงข้าง
เมื่อเจ้าเลือกเขา ผู้มาทีหลัง โลกนี้ทุกอย่าง เหมือนสิ้นความหมาย
* หากบ่มีเจ้า เคียงข้าง โลกร้าง ใจอ้ายไหวหวั่น ชีวิต ขาดคนร่วมฝัน สิ้นแรงใจ
ฮักเจ้าเพียงนี้ ยังทิ้งลง อ้ายคง ฮักไผอีกบ่ได้ ตราบที่ทุกลมหายใจ คิดฮอดแต่เจ้านั้น
โลกคงเหงานับจากวันนี้ ในเมื่อบ่มีเจ้าเคียงข้างกัน
คงเดียวดายหมดไฟสิ้นฝัน เพราะว่าใจนั้น ฮักใครบ่ได้อีกเลย
โหยหาฮักเอยที่เคยมี (ความรักที่เคยมี) มื้อนี้บ่มีอยู่จังใด๋ (คงอยู่บ่ไหว)
มาเฮ็ดให้ฮักแล้วจากไป (แล้วจากไป) สิเฮ็ดจังใด๋ .. ไปบ่เป็น
( * )
