รู้ไหม...ว่านานเท่าไร ที่เธอนั้นไปจากฉัน
อยู่คนเดียวนั้น ทรมานเหลือเกิน
ฉันเห็น...แต่ความว่างเปล่า
มีแค่ความอ่อนไหว
ก็รู้ดีแก่ใจ อยากให้เธอกลับมา
ในคืนที่สายฝนกระหน่ำ
ใต้ผ้าห่มอุ่น จะมีฉันที่เดียวดาย
ในคืนที่ท้องฟ้าสดใส
คืนนั้นฉันคงอยู่ อ้างว้างคนเดียว
รู้ไหม...เมื่อเธอไม่อยู่ ใครที่เป็นอย่างนี้
อยากพบเธอสักที อยากให้เธอกลับมา
รู้ไหม...ว่านานเท่าไร ที่เธอนั้นไปจากฉัน
อยู่คนเดียวนั้น ทรมานเหลือเกิน
เธอเองจะได้ยินหรือเปล่า
ฉันเพียงจะบอก ว่ามันเหงาสักเพียงใด
มันคงเป็นเพราะความหวั่นไหว
ไม่รู้ว่าเมื่อไร จะได้เจอเธอ
รู้ไหม...ว่ามีฉันอยู่ ยังเฝ้าคอยเสมอ
อยากพูดคุยกับเธอ อยากให้เธอกลับมา
อยากให้เธอกลับมา...