บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง ฟ้าจึงไม่เวทนา
คอยเฝ้าแต่คอยทุกครา
ดวงจันทรา ไม่ลอยเลื่อนมาใกล้เรา
คงแหงนคอยแต่คอยหาย เสียดาย
ดวงจันทร์ไม่บรรเทา ลอยลับไม่เหลือแม้เงา
รู้หรือเปล่า ว่าเรานี้ ช้ำชอกฤดี
เธอเป็นดอกฟ้า รู้ไหมว่า
เราเป็นดั่งทาสเทวี
แม้ไม่ปรานี ทาสนี้ คงระทมอยู่ร่ำไป
รอ ฉันรอ ด้วยใจวิงวอน
ขอบังอร เมตตารักฝากใจ
เพียงยิ้มสักนิดฤทัย ฉันคงพองเรื่อยไป
ด้วยธุลีเมตตาของเธอ
เธอเป็นดอกฟ้า รู้ไหมว่า
เราเป็นดั่งทาสเทวี
แม้ไม่ปรานี ทาสนี้ คงระทมอยู่ร่ำไป
รอ ฉันรอ ด้วยใจวิงวอน
ขอบังอร เมตตารักฝากใจ
เพียงยิ้มสักนิดฤทัย ฉันคงพองเรื่อยไป
ด้วยธุลีเมตตาของเธอ
