เก้าอี้ พุพังตัวนั้นยังอยู่ หูกวางต้นใหญ่ก็ยังอยู่
แต่หนุ่มสาวที่พลอดรักคู่นั้นไม่อยู่ ที่ที่เราเคยเคียงคู่
นกบินกลับรังคนก็คืนถิ่น พิราบที่ฉันโยนอาหารให้กิน
นกหรือคนก็ต้องโผบิน ไปจากที่ที่เรา เคยเคียงคู่
* ในตอนนี้มองไปรอบกายมีแต่ความว่างเปล่า เพียงเธอนั้นไม่อยู่กับเรา
ที่ที่เดิม ผ่านเวลาราวกับเป็นที่ใหม่ ไม่มีเธอ มีแต่ฉัน
แสงจันทรา สะท้อนในสระ และเมฆก็บดบังดวงดาวบนฟ้า
ดวงจันทร์พลันหายไปในพริบตา เธอเคยบ้างไหมแหงนมองนภา
( * )
ในตอนนี้มองไปรอบกายเหลือแค่ความว่างเปล่า แค่เรานั้นไม่อยู่ด้วยกัน
ที่ที่เดิม ผ่านเวลาราวกับเป็นที่ใหม่ ไม่มีเธอ มีแต่ฉัน
ไม่มีเธอ มีแต่ฉัน ไม่มีเธอ มีแต่ฉัน