นั่งรถไฟจะไปอุบล คิดฮอดคน ที่คุยไลน์ทุกวัน
จากหัวลำโพง มุ่งตรงสู่แดนอีสาน เพราะใจไปอยู่ที่นั่น ทั้งวันทั้งคืนรู้ไหม
ผ่านแก่งคอย เคยนั่งคอยสาว มวกเหล็กก็เศร้า ถูกเขาแย่งแฟนไป
พอผ่านกลางดง เคยหลงให้สาวหลอกใช้ ปากช่องประตูร้องไห้ เพราะคนหลายใจจากลำตะคอง
* รถด่วนอุบล กับคนใจเหงา แล่นผ่านสุสานคนเศร้า ที่สาวทำใจกลัดหนอง
แบกความรักจริงไปให้หญิงที่อยากเกี่ยวดอง ไม่รู้ว่าจะต้อง เจ็บช้ำเหมือนเดิมหรือเปล่า
** ผ่านโคราชเข้าบุรีรัมย์ เคยอกหักซ้ำ ช้ำเพราะเชื่อใจสาว
ศรีสะเกษ สุรินทร์ ต้องกินน้ำตาแทนข้าว สาวอุบล คนสวยนั้นเล่า
อย่าหลอกให้เหงา เหมือนเขาได้ไหม
( * , ** )