บนถนน ทอดยาวสุดส่วนโค้ง นาฬิกาไม่เคยหมุนกลับ
เธอและฉันยิ่งรัก ยิ่งสับสน ความเหมาะสม อยู่ที่ใด
บนถนน ก้าวเดินดังใจหวัง เธอมีฝัน ฉันมันไม่มี
มองเห็นเธอ เดินอยู่ไกลโข่ เอื้อมมือคว้า คงไม่ถึง
* เมื่อสายน้ำไม่มีวันย้อนกลับ ดวงตะวัน ลาลับไกล เริ่มวันใหม่
คงเหมือนกันเธอและฉัน นับวันยิ่งข่มขืน ตื่นขึ้นมา ก็พบว่ามันว่างเปล่า
บนถนน ก้าวไปที่ฝันใฝ่ ล้าเหลือเกินล้าสุดหัวใจ
ใจอ่อนล้ามันสับสน กลัวจะแสดง จนไร้ค่า
(*)
