เพราะว่าความรักเราไม่เป็นอย่างที่คิด เหตุผลและความจริงมันบีบคั้น
ให้เราเป็นแค่เพียง ละครที่ฟ้ากำหนด ให้ฉันนั้นต้องเป็นคนไป
แม้ว่าเราแยกทาง แยกกันอยู่อย่างปวดร้าว ถูกถอนทั้งที่เป็นให้ถดถอย
แค่เป็นเพื่อนทีดี เพียรมาให้เธอพบหน้า ก็ดูเหมือนฉันยังทำให้เธอปวดใจ
ใกล้กันยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ ตอกย้ำเรื่องราว ไม่เจอคงไม่ปวดร้าว ไม่ใช่ไม่มีเยื่อใย
*แต่ตราบใดที่ฉันยังอยู่ เธอก็คงรู้ดีไม่อาจจะลืมความหลังซะที
หากวันนี้เธอยังเก็บใจ ปล่อยให้ฉันต้องเสียเธอไป ก็อย่างน้อย(คง)ยังดีกว่าทำ
ให้เธอทนอยู่ทุกๆวัน และเธอนั้นก็คงไม่เสียใจ ไปกว่าฉัน
*
