* พี่น่ะใจร้าย ทำหัวใจหนูละลายตลอดเลย หวั่นไหวทุกๆทีที่ได้ใกล้ แต่ต้องเฉยเมย
ร้าย พี่น่ะร้าย ให้ตายใจสั่นหมดเลย แอบยิ้มทุกๆทีที่ได้ใกล้ แต่ต้องแอบเหมือนเคย
มองพี่ไปนานๆเหมือนเจอคนพิเศษ แค่อยากใกล้ชิด ไม่ได้ต้องการวุ่นวาย แต่อยู่ๆไป ทำอะไร
มันกลับนึกถึงแค่เธอ มองพี่ทีไรแอบยิ้มทุกที ไม่เคยจะชินกับอาการแบบนี้
แล้วอย่างงี้เค้าเรียกว่ารักหรือเปล่า
น้อยใจได้ไหมที่พี่ไม่รับรู้เลย ส่งยิ้มไปให้แต่พี่ก็ยังเฉยเมย หนูเก็บอาการเอาไว้ไม่ไหว
รู้สึกอะไรก็แสดงออกเลย ไม่เหมือนกับพี่ที่ชอบตีหน้ามึน ชอบทำเป็นอึนแต่ที่จริงรู้หรอก
ก็แค่ไม่บอก ก็แค่จะเก็บ จะเก็บเอาไว้ทำไม
ทั้งที่ใจอยากจะบอก ทั้งที่ใจอยากจะเซไป ติดอยู่ที่พี่มาทำให้หนูไม่มั่นใจ
ทั้งที่หนูก็ดูออก ว่าถึงยังไงพี่คงไม่บอก ต่อให้หลอกให้หลงยังไง
( * )
พี่ไม่ได้ใจร้าย ก็หนูมาทำให้ใจพี่แทบวาย
ถ้าบอกชอบไป ก็กลัวว่าหนูจะเสียหาย ยิ่งหนูเข้ามาใกล้ยิ่งเก็บอาการไว้ไม่ไหว
ต้องทำเป็นหลบตา ตอนหนูน่ะมองมา หนูอาจจะมองว่าพี่เมิน ก็มันเขินนี่หน่า
ขอได้ไหม หนูอย่าเพิ่งไปมองใคร ก็พี่มีหนูคนเดียว คนเดียวในหัวใจ
( * )
