ฉันจำได้ เราสัญญาต่างๆมากมาย พยามที่สุดจนถึงวันนี้
เหนือฟ้ายังมีฟ้าอยู่ ผมก็รู้ว่าคุณต้องไป
ไม่ไหวก็ต้องไหวเธอยืนยันว่าจะไป ถ้าผิดที่ฉันคนนี้ก็เอาที่เธอสบายใจ
พร้อมรับความเป็นจริงที่เธอจะทิ้งถึงยากเท่าไหร่ เผื่ออะไรอะไรมันเปลี่ยนไปในทางที่ดี
ไม่โกรธแค้นเคืองใจ แม้เธอควงแขนใคร โยนใจเข้ากองเพลิง ผมเดินเข้ากองไฟ
เจ็บครั้งนี้ก็ไม่โทษเธอไม่เผลอไปโกรธใคร เพื่อนก็ยังมาย้ำให้กูมึงดูซิเป็นยังไง
* บอกใจว่าให้พอ ไม่มีใครให้รอ และเธอก็ไปแม้ลึกข้างในนี้มันจะท้อ ขอเวลาจะเร็วหรือช้า
ยังติดที่ว่าไม่มีปัญญาจะลืมภาพเธอ ฉันคงจะยิ้มแต่ก็ไม่ทักถ้าผ่านมาเจอ
ขอบคุณที่เคยรักกัน และเธอก็ทิ้งฉัน...ไม่เป็นไร
เธอมีกำลังพลเป็นทัพ และเข้ามาตีใจยับเยิน น่ะแม้ว่าเธอจะน่ารัก แต่เหมือนว่าเธอจะร้ายเกิน
บางครั้งเราควรจะพอและไม่ต้องรอว่าใครจะกลับมา
ฉันยังทรมานเมื่อภาพวันวานปรากฏทุกครั้งที่หลับตา
ภาวนาให้เขาจริงใจและรักเธอไปให้ได้ตลอด จุดที่เขาได้ยืนมันคงจะดีตรงนี้ฉันผ่านมาก่อน
เจ็บในใจจนไม่ไปสอบ หมดอนาคตล่ะไอ้หอก ทนไม่ไหวกูอยากจะรอ..
** จะไม่ว่าอะไรที่ทำให้ใจเธอเปลี่ยนผัน ทำให้ใจเธอเกลียดฉัน ใจตอนนี้ก็ดื้อรัน
ฝืนเอาไว้แต่ใจก็ลอย เธอบอกฉันว่าไม่ต้องคอย ไม่ต้องคอย ฉันก็พอและไม่ต้องรอให้คุณไปต่อ
จะให้ผมโสดก็คงต้องยอม คนแพ้ก็น้ำตานอง
มีบางช่วงบางตอนเห็นเธอมานอนที่แท้แล้วหลอนกัญชา
จะให้ผมโสดก็คงต้องยอม คนแพ้ก็น้ำตานอง
สุขใจของเธอก็พอแค่กอดตัวเองแล้วบอกกับใจว่ายังต้องไหว
( * , ** )
