เนื้อเพลง บ่มักนิสัย จินตหรา พูนลาภ
ปากหวานก้นเปรี้ยว ชอบคดเคี้ยวเลี้ยวเสมอ
แต่ลับหลังฉันเจอ ออกลายคือเก่า
น้องหลงเชื่อหมดทั้งเนื้อหมดทั้งตัว
ว่าอ้ายเลิกเป็นคนชั่วเซาเมามั่วผู้หญิง
ทิ้งคราบเก่ายอมขัดเกลาเป็นคนใหม่
น้องกะแสนดีใจ ได้ยกมือสาธุ
สิอยู่กับน้องครองฮักเฮาตลอดไป
สิเลิกเฮ็ดนิสัยเซาปันใจเจ้าชู้
ดูแลเทคแคร์เธออย่างดี
สิบ่ให้มีน้ำตาคือคราวก่อนดอกหนอ
บัดได้พ้อสาวงามกับทำหยามใจเฮา
ลืมสัญญาคำเว้าเป็นคนเก่าเลยน้อ
เป็นส่อหล่อแส่แหล่ ปากแปๆ หวานจ้อย
เว้าออยอ่อยอ้อยอิ้ง ออกลิงออกลายพ้อว้อ
ทั้งที่จ้อกับเฮา ตาจ้องเขาจ่อล่อ โอ๊ยน้อ
บ่มักนิสัย ล่ะบ่มักนิสัย
บ่มักนิสัย ล่ะข้อยบ่มักนิสัย
สิไปไส หนีไปไสกะไปโลด
โลด โลด โลด โลด
น้องขอปิดรีโมท เซาโลดฮักเฮา
คนผู้เก่า เฮ็ดจั่งได๋กะคือเก่า
เก่า เก่า เก่า เก่า
น้องเบิดคำสิเว้า ฮักเฮาขอพอ
ให้โอกาสให้อภัยแล้วหนอ
กะยังเจ้าชู้ชีกอ กอ กอ กอ กอ
บ่มักนิสัย ล่ะบ่มักนิสัย
บ่มักนิสัย ล่ะข้อยบ่มักนิสัย
บัดได้พ้อสาวงามกับทำหยามใจเฮา
ลืมสัญญาคำเว้าเป็นคนเก่าเลยน้อ
เป็นส่อหล่อแส่แหล่ ปากแปๆ หวานจ้อย
เว้าออยอ่อยอ้อยอิ้ง ออกลิงออกลายพ้อว้อ
ทั้งที่จ้อกับเฮา ตาจ้องเขาจ่อล่อ โอ๊ยน้อ
บ่มักนิสัย ล่ะบ่มักนิสัย
บ่มักนิสัย ล่ะข้อยบ่มักนิสัย
สิไปไส หนีไปไสกะไปโลด
โลด โลด โลด โลด
น้องขอปิดรีโมท เซาโลดฮักเฮา
คนผู้เก่า เฮ็ดจั่งได๋กะคือเก่า
เก่า เก่า เก่า เก่า
น้องเบิดคำสิเว้า ฮักเฮาขอพอ
ให้โอกาสให้อภัยแล้วหนอ
กะยังเจ้าชู้ชีกอ กอ กอ กอ กอ
บ่มักนิสัย ล่ะบ่มักนิสัย
บ่มักนิสัย ล่ะข้อยบ่มักนิสัย
