คืนนี้ของฉันช่างยาวนาน นานกว่าใคร
น้ำตาที่รินไหลกับรักที่ไม่เป็นจริง
ยังอ่อนล้าแม้วันเวลาจะนานแค่ไหน
เมื่อเธอนั้นจากไปกับความรักสวยงาม
ความฝันที่มีเรา
รักเอยเหลือไว้แค่เพียงภาพความสุขใจ
ครั้งเคยมีเธอนั้นเคียงใกล้
ยังคิดถึงวันที่สองเราได้เคยโอบกอดกันไว้
ต้องช้ำตรมไปอีกนานเท่าไร
รู้ดีว่าแสงดวงดาวยังส่องประกาย
แต่หัวใจฉันสลายมืดมนลงพลัน
ยังคิดถึงทุกช่วงเวลาร่องรอยดั่งความฝัน
หลงเหลือเอาไว้แค่ฉันเมื่อเธอนั้นไม่กลับมา
จากนี้ไม่มีเรา
รักเอยเหลือไว้แค่เพียงภาพความสุขใจ
ครั้งเคยมีเธอนั้นเคียงใกล้
ยังคิดถึงวันที่สองเราได้เคยโอบกอดกันไว้
ต้องช้ำตรมจนแทบทนไม่ไหว
เมื่อรักโรยราเหลือเพียงน้ำตาคอยปลอบใจ
ตอนนี้มันคือฝันร้ายใช่ไหม
ยังคิดถึงเธอคนเดียว ยังร้องไห้คนเดียว
ใจแทบสลาย ขอร้องให้เธอกลับมาได้ไหม
รักเอยเหลือไว้แค่เพียงภาพความสุขใจ
ครั้งเคยมีเธอนั้นเคียงใกล้
ยังคิดถึงวันที่สองเราได้เคยโอบกอดกันไว้
ต้องช้ำตรมไปอีกนานเท่าไร
รักเอยเหลือไว้แค่เพียงภาพความสุขใจ
ครั้งเคยมีเธอนั้นเคียงใกล้
ยังคิดถึงวันที่สองเราได้เคยโอบกอดกันไว้
ต้องช้ำตรมจนแทบทนไม่ไหว
เมื่อรักโรยลาเหลือเพียงน้ำตาคอยปลอบใจ
ตอนนี้มันคือฝันร้ายใช่ไหม
ยังคิดถึงเธอคนเดียว ยังร้องไห้คนเดียว
ใจแทบสลาย ขอร้องให้เธอกลับมาไหม
