กว่าจะผ่านจะพ้นวันเวลา ที่จะยอมรับว่าไม่มีเธอ มันหนักหนามันช่างยากเย็น
ต้องเอาความเป็นทุกข์สร้างเป็นพลัง เปลี่ยนเอาความผิดหวังเป็นกำลังใจ
ต้องเอาความคิดถึงที่มี ผลักดันไม่ให้ท้อใจ
เก็บทุกอย่างกลับมาวางตามเดิม เอาข้าวของและรูปเธอคืนมา มาวางไว้ที่เดิมนั้น
ให้ได้มองไปแล้วเหมือนยังมีเธอ ให้มองไปแล้วเหมือนว่าเธอยังอยู่
ต่อชีวิตให้ก้าวไปให้หายใจไปวันวัน
* ทุกทุกการเดินทางของฉัน ฉันรู้จะมีเธอมองดูไกลไกล จะดีจะร้ายจะล้มจะลุกขึ้นเดินต่อไป
ถึงแม้บางครั้งจะเงียบเหงา ฉันไม่เคยเดียวดาย แค่มองรูปเธอก็พอชื่นใจ
ถึงแม้เธอจะไม่อยู่ในชีวิตฉัน แต่เธออยู่ในหัวใจ เธอมีความหมายเหลือเกิน กับฉันในวันอ่อนไหว
เวลาที่เธออยู่กับฉัน แม้มันจะสั้นเกินไป แต่ฉันดีใจที่ได้รักเธอ ได้พบกับเธอ
กว่าจะผ่านจากวันเดือนเป็นปี ฉันเพิ่งรู้ว่าทุกวินาที มันเชื่องช้าเมื่อขาดเธอ
แต่ก็ทำให้ฉันได้คิดทบทวน สิ่งดีดีที่ได้ทำตอนเธออยู่ ช่วงเวลาที่แสนดีที่ไม่มีทางคืนมา
( * )
เดินต่อไป
ถึงแม้บางครั้งจะเงียบเหงา ฉันไม่เคยเดียวดาย แค่มองรูปเธอก็พอชื่นใจ
ถึงแม้เธอจะไม่อยู่ในชีวิตฉัน แต่เธออยู่ในหัวใจ เธอมีความหมายเหลือเกิน กับฉันในวันอ่อนไหว
เวลาที่เธออยู่กับฉัน แม้มันจะสั้นเกินไป แต่ฉันดีใจที่ได้รักเธอ ได้พบกับเธอ