แล้ววันนี้ ก็มาถึงจนได้ ต้องมาเสียใจ กับคนที่อยู่ตรงหน้า
เคยคบกันมา ตั้งแต่เด็ก ตัวเล็กๆ ยังไม่มีน้ำยา
ไหนแกบอกว่าอยากจะเปลี่ยนโลก เรื่องโกหกทั้งเพนี่หว่า
บ่นเรื่องนู้นที เรื่องนี้ที บ่นทั้งปีตลอดเวลา
ก็แกจะบ่น ไปทำไม บ่นให้ตาย ไม่ทำก็ไร้ค่า
ก็รู้ว่ามันต้องทำอะไรซักอย่าง มัวแต่ง้างอยู่นั่นแหละว้า
แกกลัวอะไรขนาดนั้น หรือเรื่องสำคัญที่เงินตรา
ปากท้องต้องเลี้ยงดูก็รู้ แต่จะมัวคุดคู้อุดอู้อยู่งี้เหรอวะ
ไม่พอใจอะไรไม่ถูกต้อง มัวแต่นั่งมองมันคงจะดีขึ้นหรอกนะ
เห็นๆอยู่ว่าโลกมันป่วย อยากให้โลกมันสวยก็ต้องเยียวยา
ก็เห็นอ้างทุกทีว่า
ยัง ยัง ผมยังไม่พร้อม ไม่ค่อยมีเวลา
ยัง ยัง ฉันยังไม่กล้า กลัวจะมีปัญหา
ยัง ยัง กูยังไม่เอาหรอก เดี๋ยวค่อยทำพรุ่งนี้ดีกว่า
ยัง ยัง ยัง ยัง หยั่ง ยั้ง ยั้งเอาไว้ก่อนนะ
ถ้ามันไม่ใช่ตอนนี้ แล้วมันจะเมื่อไหร่ล่ะ
ถ้ามันไม่ใช่แก แล้วใครจะมาทำฮะ
ถ้ามันจะต้องเปลี่ยนต้องปรับ ก็เริ่มนับหนึ่งได้แล้วนะ
ปัญหาตามมาก็คงต้องมี แต่ก็ดีกว่าอยู่หยั่งงี้ใช่มะ
จะทนไปอีกนานแค่ไหน มันจะสายซะก่อนมัวชักช้า
ถ้ามันจะต้องเหนื่อยซักนิด แต่ชีวิตมันก็ต้องฟันฝ่า
จะรอให้ใครมาช่วยเหรอ รอจนเก้อคงจะมีใครมา
ก็ลุกขึ้นสู้ซะทีสิ สู้ตอนนี้ยังพอมีเวลา
การเปลี่ยนแปลงอาจจะมีเจ็บ มีหนาวมีเหน็บเรื่องธรรมดา
ถ้าหวังจะเอาสบาย รอไปเถอะสายๆบ่ายๆชาติหน้า
แล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้ ต้องมาเสียใจกับกระจกที่อยู่ตรงหน้า
