ขอเจ้าจงเอ่ยคำร่ำลา แม้มีน้ำตาโศกเศร้าโสกายิ่งนัก
แม้ว่ากายาพี่จะเจ็บจนเจียนตาย ประดุจดังปักษาที่ปีกหัก
พี่จะยอมปล่อยให้ตัวเจ้าไป ถึงแม้ภายในดวงใจนั้น แสนจะรัก
ถ้อยคำวาจา เจ้ามีแต่หลอกลวง เจ้าไม่ต้องห่วงว่าพี่จะช้ำหนัก
ไม่ต้องไม่มีน้ำตา ไม่ต้องมามีถ้อยคำใดๆ ให้ฉันซึ้ง
แค่บอกว่าเราเลิกกัน แค่นั้นที่ฉันต้องการ
* แล้วจะเดินไปทางไหน มันก็แล้วแต่เธอ เอาแบบที่เธอต้องการ
อย่าหันกลับมามองฉัน คนนี้ที่เธอไม่เคยรัก ที่เธอไม่เคยสนใจบ้างเลย
ฉันคงไม่มีค่าสำหลับเธอ เธอไม่ต้องฝืนตัวเองอีกแล้ว แค่บอกฉัน ว่าเธอไม่รัก (ก็พอ)
แม้พี่จะอ้อนวอนสักเท่าไหร่ พูดดังเพียงใดเจ้าก็ไม่รับฟัง
หรือเป็นเพราะพี่น่ะมีแค่หัวใจ แต่เขาคนนั้นน่ะมีตัง
สุดท้ายนี้พี่แช่งเลยแล้วกัน ให้ไม่มีวันที่เจ้าได้พบรัก
จงช้ำใจเหมือนกับที่พี่เป็น ไม่ว่างเว้น ให้เจ้าจงช้ำหนัก
( * )
( * )