ตื่นแต่เช้า ฟ่าวมาส่ง
ย่านแต่เพิ่นบ่ทันโรงเรียน
ยากปานใด๋ เมื่อยปานใด๋
กะทนได้ บ่เคยสิว่า
ให้แต่หนูเป็นคนดี
ตั้งใจเรียนเด้ออีหล่า
เติบใหญ่มา การศึกษา
สิส่อยให้หนูสบาย
จั่งแม่นย้ำ สุเทืออีหลี
คำนี้จำขึ้นสมอง
จนว่าเอามาแต่งร้องเป็นเพลงได้
ซุมื้อนี้กะตั้งใจเรียนอยู่
เชื่อฟังคุณครูพอตาย
บ่เคยหลบเคยลี้ไปไส
จากห้องเรียน
มื้อวานคือจั่งเห็น หนีเที่ยวนำผู้บ่าว
เงินที่ให้ไปกินข้าว จั่งซื้อของให้ผู้ชาย
จั่งแม่นจอบเบิ่งกันคักแน ปานว่าหนูเป็นคนร้าย
เรียนหนักกะเมื่อยพอตาย
ยังต้องอธิบาย ฮู้บ่วัยรุ่นหุนหวย
สิมาซวยเอาหยังมื้อนี้
มื้อเดียวจนได้มาเห็น
นอกจากหนูหาเที่ยว
ซุมือเลาะเล่นจนเป็นนิสัย
บ่ได้เรียนบ่หล่าเมื่อวาน
จั่งได้มาเฮ็ดให้พ่อ เสียใจ
อย่ามาเว้าเฮ็ดให้หนูเสียหาย
เข้าใจบ่
พ่อบ่เข้าใจหนู
กะยังว่าครูเพิ่นไปราชการ
สั่งให้เฮ็ดรายงานกันเป็นคู่
หนูได้หมู่ ผู้ชาย
อยากสิเลือกนำหมู่เขาอยู่
แต่เหลือหมอนี่เป็นคนสุดท้าย
จั่งได้คู่กับเพื่อนผู้ชาย
ออกไปเฮ็ดรายงานนำกัน
พ่อบ่เข้าใจหนู
สิมาซวยเอาหยังมื้อนี้
มื้อเดียวจนได้มาเห็น
นอกจากหนูหาเที่ยว
ซุมือเลาะเล่นจนเป็นนิสัย
บ่ได้เรียนบ่หล่าเมื่อวาน
จั่งได้มาเฮ็ดให้พ่อ เสียใจ
อย่ามาเว้าเฮ็ดให้หนูเสียหาย
เข้าใจบ่
พ่อบ่เข้าใจหนู
กะยังว่าครูเพิ่นไปราชการ
สั่งให้เฮ็ดรายงานกันเป็นคู่
หนูได้หมู่ ผู้ชาย
อยากสิเลือกนำหมู่เขาอยู่
แต่เหลือหมอนี่เป็นคนสุดท้าย
จั่งได้คู่กับเพื่อนผู้ชาย
ออกไปเฮ็ดรายงานนำกัน
พ่อบ่เข้าใจหนู
พ่อบ่เข้าใจหนู
พ่อบ่เข้าใจหนู
พ่อบ่เข้าใจหนู
พ่อบ่เข้าใจหนู