ต้องจากบ้านนาถูกเกณฑ์เข้ามากรมทหาร
หนุ่ม ท.บ.2 ลูกอีสาน
มาประจำการชายแดนมาเลย์
บ้านเมืองขัดแย้งสายตาระแวงพาให้ว้าเหว่
ชีวิตดั่งเรือลำน้อยลอยเล
แขวนบนเส้นด้ายปลายกระบอกปืน
บ้านเกิดเมืองนอน
ที่จำจากจรตอนนี้
ลมดึกโชยมาหวิววี
คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่มทหารเกณฑ์
ออกลาดตระเวนเสียจนดึกดื่น
เดือนเหงาดาวตกเสียงนกกลางคืน
แว่วซ้อนเสียงปืนจากชายเขาไกล
ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่าคิดฮอดบ้านเด้
ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ
สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่าคิดฮอดบ้านเด้
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา
หัวใจครวญว่า.คิดฮอดบ้านเด้
