ฝนจะตก ฟ้ายังส่งข่าว ให้เมฆเทาๆ
เป็นคนสื่อสาร ก่อนจะเปียกปอน
ยังพอหลบทัน ฟ้าฝนนั้น ยังมีน้ำใจ
อ้ายบ่มี น้ำใจคือฟ้า บทจะจากลา
ก็ช่างง่ายดาย ฝากเพียงข้อความ
มาตัดเยื่อใย ด้วยคำง่ายๆ จบกันเสียที
เคยบอกให้แล้ว ว่าน้องบ่เคยฮักใคร
ตั้งหลักหัวใจ รับความผิดหวังบ่ทัน
คำว่าฮัก เคยฟังจากอ้ายเท่านั้น
เผลอใจวาดฝัน จนมาเจ็บในวันนี้
จะเก็บอ้ายไว้ ในทุกหยดน้ำตา
ที่จะไหลมาจากนี้ชั่วชีวี
จะจดจำอ้ายแต่สิ่งดีๆ
ขอเก็บฮักนี้ ให้ตายไปกับใจ
เมื่ออ้ายมี คนที่ดีกว่า ก็ถึงเวลา
ที่น้องต้องไป พอบอกตัวเอง ว่าให้ตัดใจ
ก้อนความหวั่นไหว ก็จุกในใจทุกที
เคยบอกให้แล้ว ว่าน้องบ่เคยฮักใคร
ตั้งหลักหัวใจ รับความผิดหวังบ่ทัน
คำว่าฮัก เคยฟังจากอ้ายเท่านั้น
เผลอใจวาดฝัน จนมาเจ็บในวันนี้
จะเก็บอ้ายไว้ ในทุกหยดน้ำตา
ที่จะไหลมาจากนี้ชั่วชีวี
จะจดจำอ้ายแต่สิ่งดีๆ
ขอเก็บฮักนี้ ให้ตายไปกับใจ
จะจดจำอ้ายแต่สิ่งดีๆ
ขอเก็บฮักนี้ ให้ตายไปกับใจ
