หนทางสับสน..
ก็เปรียบดั่งฝน บนฟ้า ที่ครวญคร่ำ
หนทางที่มืดดำ..
ก็เป็น เพราะฉัน เดินหลงทาง
ก็คงจะเนินนาน..
ตราบที่ฉันต้องทนไป...
♪ ผู้คนรอบกาย..
ก็คอยจะซ้ำ ตอกย้ำ.! ยิ่งเศร้า
ไม่มีทางจะให้เดิน..
ชีวิต ที่เหลือ คงว่างเปล่า
ไม่มีจุดหมาย..
สิ่งหนึ่ง ที่ฉันมีเพียงเธอ...
คงมีแต่เธอเสมอ..
ร่วมเดินบนหนทางยาวไกล
คงมีแต่เธอที่เข้าใจ..
ร่วมผ่านพายุที่รุนแรง
♫ วันคืนผ่านไป
จะเนินนานเพียงใด
ฉันก็ยังมั่น..ใจ..
ว่าสิ่งสุดท้าย..
ที่ดีที่สุด ก็คือเธอ..
ซ้ำ ♪
ซ้ำ ♫
