อ้ายคือผู้ชายคนแรกที่ให้กำลังใจอยู่
หากบ่มีอ้ายบ่ฮู้สิเป็นจั่งใด๋
อ้ายคือผู้ชายคนแรกที่ทำให้เหงาในหัวใจ
เมื่อยามห่างใกลหัวใจยังคงคำนึง
*ยามน้องหลับตาลงภาพยังคงติดตาบ่ลืม
บางครั้งต้องเหงาเศร้าซึมเพราะคิดถึงอ้าย
ยามความเหงาประดัง นั่งกอดเข่าฮ้องให้
ใกลห่างกันเพียงใดน้องยังบ่ลืม
ต้องห่างกันไกลหมดทั้งดวงใจน้องอยู่กับอ้าย
จะเหงาเพียงใดแต่บ่มีใครได้ใจน้องนาง
นับแต่วันที่จากอ้ายมาฝากกับฟ้าส่งใจไปเคียงข้าง
**ฮักบ่มีวันจางผู้ชายคนแรก
(*,**)
