มีหนึ่งคำที่พูดไม่ออก พูดไม่เป็น ก็แค่ที่บอกว่ารัก
แต่ปากมันไม่ไป
มันก็เลยชอบทำเป็นงอน ทำให้เธอสนใจไว้ก่อน
เข้าใจ ก็เธอน่ะสำคัญ
อยากเห็นว่าเธอเป็นห่วง อยากให้หวงทุกห้านาที
ก็นั่นน่ะสิ ฉันก็เลยชอบน้อยใจ
อยากให้รู้ว่ารักหรือเปล่า แปลว่าฉันวุ่นวายใช่ไหม
เออ ก็ได้ แต่ฉันก็เป็นแบบนั้น
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ทำอะไรไม่ดีสักอย่าง
จดเอาไว้ข้างข้างหน้าต่าง ทีหลังอย่าทำแบบนี้
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ เธอคงเซ็งหัวใจล่ะสิ
แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที ถึงเป็นอย่างนี้ แต่ฉันก็มีแค่เธอ
พูดอะไรไม่ใจเย็นเย็น พูดดีดี ไม่ค่อยจะเป็น หรอกนะ
แต่เธอห้ามหนักใจ ไม่ต้องทำเหมือนเธอจะโกรธ
เรื่องอะไรก็ไม่ขอโทษได้ไหม
เป็นแฟนกันต้องทน
อยากเห็นว่าเธอเป็นห่วง อยากให้หวงทุกห้านาที
ก็นั่นน่ะสิ ฉันก็เลยชอบน้อยใจ
อยากให้รู้ว่ารักหรือเปล่า แปลว่าฉันวุ่นวายใช่ไหม
เออ ก็ได้ แต่ฉันก็เป็นแบบนั้น
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ทำอะไรไม่ดีสักอย่าง
จดเอาไว้ข้างข้างหน้าต่าง ทีหลังอย่าทำแบบนี้
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ เธอคงเซ็งหัวใจล่ะสิ
แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที ถึงเป็นอย่างนี้ แต่ฉันก็มีแค่เธอ
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ทำอะไรไม่ดีสักอย่าง
จดเอาไว้ข้างข้างหน้าต่าง ทีหลังอย่าทำแบบนี้
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ เธอคงเซ็งหัวใจล่ะสิ
แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที ถึงเป็นอย่างนี้ แต่ฉันก็มีแค่เธอ
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ทำอะไรไม่ดีสักอย่าง
จดเอาไว้ข้างข้างหน้าต่าง ทีหลังอย่าทำแบบนี้
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ เธอคงเซ็งหัวใจล่ะสิ
แก้เท่าไหร่ไม่หายสักที ถึงเป็นอย่างนี้ แต่ฉันก็มีแค่เธอ
