เลิกกันนั้นมันง่ายดาย
แต่ทำใจสิมันลำบาก
น้ำตามันไหลออกมาไม่หยุด
จะทำอะไรก็ทำไม่ค่อยได้
จะกินอะไรก็กินไม่ค่อยลง
ภาพความหลังยังคงติดตา
เลิกกันไปตั้งนานแล้ว ยังคิดถึง
ภาพมันยังติดตรึง อยู่ในสมอง
ไม่รู้เมื่อไร จะลืมเธอไปได้สักที
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ยังคิดถึง ยังคิดถึง
น้ำตามันไหลออกมา ไม่หยุดสักที
ไม่รู้เป็นไร มันเป็นอะไร อยู่ในประสาทสมอง
มันเบลอมันสั่งน้ำตาให้ไหลออกมาช้าๆ
ยามคิดถึงเธอขึ้นมา มันกลั้นไม่หยุดสักที
ไม่รู้เป็นไร น้ำตามันไหลเวลาฉันคิดถึง
ไม่รู้ทำไม มันยังหวั่นไหวและยังคิดถึงเธอ
ไม่รู้เมื่อไร เธอกลับมารัก
ภาพกลับมาชัดไม่ใช่แค่ภาพเบลอ
มันอาจเป็นเพียงแค่ฝัน ฉันต้องรับมันให้ได้เหรอ
มันไม่ใช่ว่ะ ให้เลิกกัน ทำใจไม่ได้
มันไม่ง่ายว่ะ ผ่านมาหลายวันก็ยังร้องไห้
ผ่านมากี่ปีกี่วันก็ยังลบเลือนภาพเธอไม่ได้
ทุกวันนี้ฉันต้องคอยเตือน
ฉันต้องคอยจำว่าเธอไม่ใช่
เลิกกันไปตั้งนานแล้ว ยังคิดถึง
ภาพมันยังติดตรึง อยู่ในสมอง
ไม่รู้เมื่อไร จะลืมเธอไปได้สักที
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ยังคิดถึง ยังคิดถึง
น้ำตามันไหลออกมา ไม่หยุดสักที
ไม่รู้เป็นไร มันเป็นอะไร อยู่ในประสาทสมอง
มันเบลอมันสั่งน้ำตาให้ไหลออกมาช้าๆ
ยามคิดถึงเธอขึ้นมา มันกลั้นไม่หยุดสักที
ไม่รู้เมื่อไร จะลืมเธอไปได้สักที
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ยังคิดถึง ยังคิดถึง
น้ำตามันไหลออกมา ไม่หยุดสักที
ไม่รู้เป็นไร มันเป็นอะไร อยู่ในประสาทสมอง
มันเบลอมันสั่งน้ำตาให้ไหลออกมาช้าๆ
ยามคิดถึงเธอขึ้นมา มันกลั้นไม่หยุดสักที
