ก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด
ชีวิตจึงได้เป็นอย่างนี้
มีรัก แล้วต้องปวดใจทุกที
ไม่เคยจะสุข จะสมใจ
เรามีอะไรที่มันผิดแปลก
แตกต่างจากคนอื่นทั่วไป
รักใครเมื่อไร กลับต้องมาเสียใจเมื่อนั้น
*ส่องกระจกดูเงา เงาของตัวเอง
แต่จะดูอย่างไร ไม่เคยเข้าใจ
ว่าเรามีอะไร ที่มันไม่เหมือนใคร
ถึงทำให้เรา เป็นอย่างนี้
ครั้งที่แล้ว ใจมันยังเจ็บ
เจ็บจากการถูกคนทำร้าย
มาครั้งนี้ตั้งใจจะมีรักใหม่
ช่วยคลายให้เจ็บ มันลดลง
เพียรทำความดี ไม่เคยปริปาก
ก็อยากให้รักอยู่มั่นคง
แต่แล้วมันก็จบ แต่แล้วก็เหมือนเดิมอีกครั้ง
(*)
พอ พอกันซะที เห็นทีจะเจ็บอีกไม่ไหว
คงจะพอ ไม่รักใครๆ
ให้ใจมันเจ็บอีกแล้ว
(*)
(*,*)