พยายามเท่าไร อยากจะลืมเธอไป
เจ็บแค่ไหน ทำไมยังคิดถึง
จึงยอมให้เธอทำร้าย ทั้งที่รู้ดี
ทรมานอย่างนี้ ใยถึงไม่จำ
หรืออาจจะเป็นเพราะคำว่ารัก
เธอมากไป สุดท้ายต้องกลายเป็นแบบนี้
มันผิดที่ฉันเป็นคนลืมช้า ต้องเข้าใจ
เธอมันลืมง่ายก็ไปกับเขา ขอให้โชคดี
ยังลืมไม่ลงก็คงเป็นฉัน คนนี้
ทำไม่ได้สักทีต้องเจ็บไปอย่างนี้ นานเท่าไร
ไม่อยากจะต้องเสียใจ จนตาย
จะลืมยังไงใจกลับจำ
คนมันลืมช้าคงได้แต่ร้อง ไห้ครำครวญ
เฝ้าแต่หวนนึกถึงความหลัง ยังฝังใจ
เธอคนลืมง่ายก็คงจะไม่ ไม่ต้องสนใจ
ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเจ็บถึงเจ็บแค่ไหน
ปวดแค่ไหน ไม่ต้องแคร์
และคงจะไม่โทษใคร โทษฉันเอง ที่มันยังรักเธอ
หรืออาจจะเป็นเพราะคำว่ารัก
เธอมากไป สุดท้ายต้องกลายเป็นแบบนี้
มันผิดที่ฉันเป็นคนลืมช้า ต้องเข้าใจ
เธอมันลืมง่ายก็ไปกับเขา ขอให้โชคดี
ยังลืมไม่ลงก็คงเป็นฉัน คนนี้
ทำไม่ได้สักที ต้องเจ็บไปอย่างนี้ นานเท่าไร
ไม่อยากจะต้องเสียใจ จนตาย
จะลืมยังไงใจกลับจำ
หรือฉันจะต้องเสียใจ จนวันตาย
มันไม่ง่ายคนลืมช้า
